بررسی تاثیر آموزش تنش زدایی تدریجی در کاهش تمایل به فرار دختران نوجوان در معرض فرار

هدف از این پژوهش، بررسی اثربخشی آموزش تنش زدایی تدریجی، در کاهش تمایل به فرار، تقلیل میزان تنیدگی و افزایش عزت نفس دختران نوجوان در معرض فرار است. نمونه اولیه، شامل 760 دانش آموز دبیرستانی بود که به وسیله نمونه گیری تصادفی خوشه ای از مناطق 19، 16، 15، 14، 4، 2 آموزش و پرورش انتخاب و با پرسش نامه تمایل به فرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. از بین این افراد تعداد 56 نفر از افرادی که دقیقا بالای برش یا با انحراف استاندارد زیاد بودند انتخاب و در گروههای کنترل و آزمایش به صورت تصادفی قرار داده شدند (در مرحله دوم نمونه گیری، مناطق 2 و 14 حذف شدند). سپس، گروههای آزمون، آموزش تنش زدایی به طور میانگین، 10 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. بعد از اجرای آموزش ها، پس آزمون؛ روی هر دو گروه آموزش تنش زدایی و کنترل اجرا شد. تحلیل نتایج نشان می دهد که آموزش تنش زدایی در کاهش میزان تنیدگی و افزایش عزت نفس دختران در معرض قرار تاثیر داشته است، اما در مورد کاهش تمایل به فرار اگر چه کاهش وجود داشته ولی از نظر آماری معنادار نیست.